ประวัติ ของ การฉีดวัคซีนโควิด-19 ในประเทศเวียดนาม

พิธีส่งมอบวัคซีนโควิด-19 ให้กับเวียดนามจาก COVAX Facility ในปี 2564

ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2563 รัฐบาลเวียดนามประกาศว่าได้ทำข้อตกลงจัดหาวัคซีนสปุตนิกวี 50 ถึง 150 ล้านโดสจากรัสเซีย นอกจากนี้ รัสเซียจะบริจาคเครื่องจักร ผลิตภัณฑ์ชีวภาพ และอุปกรณ์จำนวนหนึ่งให้กับเวียดนามเพื่อป้องกันโรคโควิด-19 ซึ่งรวมถึงวัคซีน ในระหว่างนี้ นักวิจัยชาวเวียดนามจะยังคงพัฒนาวัคซีนของประเทศต่อไป[10][11]

ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564 กระทรวงสาธารณสุขได้แนะนำให้รัฐบาลให้การรับรองวัคซีนจากแอสตราเซเนกา, กามาเลีย และโมเดอร์นา สำหรับการฉีดวัคซีนในประเทศ รัฐมนตรีเหงียน ทัญ ลอง (Nguyễn Thanh Long ) กล่าวว่าวัคซีนได้รับการอนุมัติภายใต้สถานการณ์ฉุกเฉินระหว่างการระบาดในจังหวัดหายเซือง และจังหวัดกว๋างนิญ [12] แอสตราเซเนกาให้คำมั่นว่าจะจัดหาวัคซีนประมาณ 30 ล้านโดส ให้เวียดนามในปี 2564[13][14][15]

นอกจากข้อตกลงกับแอสตราเซเนกา เวียดนามยังเร่งการเจรจากับไฟเซอร์, โมเดอร์นา, เคียวแว็ก, จอห์นสันแอนด์จอห์นสัน และกามาเลีย [16][17]

ตามแผนการปรับใช้และการฉีดวัคซีนแห่งชาติ (National Deployment and Vaccination plan, NDVP) ขององค์การอนามัยโลกซึ่งลงนามโดยรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงสาธารณสุขเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564 เวียดนามจะได้รับข้อเสนอแนะเกี่ยวกับแผนดังกล่าวจากคณะกรรมการพิจารณาของ NDVP ซึ่งเป็นหนึ่งในขั้นตอนที่จำเป็นในการรับวัคซีนโควิด-19 ผ่าน COVAX Facility ซึ่งเป็นกลไกระดับโลกสำหรับการพัฒนา การผลิต และการจัดหาวัคซีนป้องกันโควิด-19 สำหรับทุกประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับประเทศที่มีรายได้ต่ำและปานกลาง[18] โครงการโคแวกซ์ได้ยืนยันว่าเวียดนามจะได้รับวัคซีนแอสตราเซเนกา 30 ล้านโดสในปี พ.ศ. 2565[19] วัคซีนชุดแรกที่มาจากกลไกของโคแวกซ์ จำนวน 811,200 โดส มาถึงท่าอากาศยานนานาชาติโหน่ยบ่ายของฮานอยเมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2564[20]

เมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 มีผู้เสียชีวิตรายแรกหลังจากฉีดวัคซีนของแอสตราเซเนกาในเวียดนาม โดยเธอเป็นบุคลากรทางการแพทย์อายุ 35 ปีจากจังหวัดอานซาง [21][22]

การจัดหาวัคซีน

รัฐบาลเริ่มจัดหาวัคซีนป้องกันโควิด-19 จากแหล่งต่าง ๆ ดังนี้[23]


วัคซีน	แหล่งกำเนิด	ความก้าวหน้า	จำนวนที่สั่งผลิต (โดส)	จัดส่งแล้ว (โดส)	อนุมัติ	นำไปใช้	หมายเหตุ
วัคซีนโควิด-19 ของ ออกซฟอร์ด–แอสตราเซเนกา	สหราชอาณาจักร, สวีเดน	การทดลองทางคลินิกระยะที่ 3[24]	68.9 ล้าน	2,899,300	30 มกราคม 2564[25]	8 มีนาคม 2564[26]	รวม 39.9 ล้านโดสผ่านโครงการโคแวกซ์และบริจาคโดยญี่ปุ่น [27][28] ผลิตโดย SK Bioscience และ Catalent Biologics [29][30]
สปุตนิกวี	รัสเซีย	การทดลองทางคลินิกระยะที่ 3	20 ล้าน[31][32][33]	1,000	23 มีนาคม 2564[34]	รอผล	รัสเซียบริจาค 2,000 โดส กำลังมีการเจรจากับผู้ผลิตเพื่อขอรับใบอนุญาตผลิตในเวียดนาม[35]
ซิโนฟาร์ม	จีน	การทดลองทางคลินิกระยะที่ 3	ไม่มีข้อมูล[36]	500,000[37]	4 มิถุนายน 2564[38]	รอผล	แม้ว่าเวียดนามจะไม่ได้สั่งซื้อวัคซีนซิโนฟาร์ม แต่จีนได้บริจาควัคซีนในจำนวน 500,000 โดส[36][37] โดยใช้กับชาวจีนในเวียดนาม, ผู้ที่ต้องการไปเรียนหรือทำงานในจีน และผู้ที่อาศัยบริเวณชายแดนติดกับจีน[37][39]
ไฟเซอร์-ไบออนเทค	เยอรมนี, สหรัฐ	การทดลองทางคลินิกระยะที่ 3	31 ล้าน[17][40]	ไม่มีข้อมูล	12 มิถุนายน 2564[41]	รอผล	ชุดแรกคาดว่าจะจัดส่งได้ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2564[42]
โมเดอร์นา	สหรัฐ	การทดลองทางคลินิกระยะที่ 3	5 ล้าน[43][44]	ไม่มีข้อมูล	รอผล	รอผล
จอห์นสันแอนด์จอห์นสัน	สหรัฐ, เนเธอร์แลนด์	การทดลองทางคลินิกระยะที่ 3	ไม่ทราบ	ไม่มีข้อมูล	รอผล	รอผล
โคแว็กซิน	อินเดีย	การทดลองทางคลินิกระยะที่ 3	ไม่ทราบ	ไม่มีข้อมูล	รอผล[45]	รอผล
Nanocovax	เวียดนาม	การทดลองทางคลินิกระยะที่ 3[1]	(สามารถผลิตได้ 70 ล้านโดสต่อปี)[1]		รอผล	รอผล
COVIVAC	เวียดนาม	การทดลองทางคลินิกระยะที่ 1[46]	(สามารถผลิตได้ปีละ 6–30 ล้านโดส)[47]		รอผล	รอผล
Vabiotech	เวียดนาม	การทดลองทางคลินิกระยะที่ 1[48]			รอผล	รอผล

แม้ว่าจีนมีการประกาศว่าจะจัดลำดับความสำคัญในการเข้าถึงวัคซีนโควิด-19 ของซิโนแว็กและซิโนฟาร์ม [49] แต่เวียดนามเป็นประเทศสุดท้ายในอาเซียนที่เปิดเผยต่อสาธารณะว่าจะใช้วัคซีนเหล่านี้เนื่องจากความรู้สึกต่อต้านจีนในหมู่ประชาชน[50] นอกจากนั้นยังเป็นหนึ่งในประเทศสุดท้ายที่อนุมัติวัคซีนของจีน[51]
สำหรับวัคซีนป้องกันโควิด-19 ที่ผลิตในประเทศ กระทรวงสาธารณสุขเวียดนามคาดว่าจะมีวัคซีนชุดแรกพร้อมใช้ในช่วงปลายไตรมาสที่ 3 ของปี 2564 วัคซีนเหล่านี้สามารถนำไปใช้ในการรณรงค์ฉีดวัคซีนของประเทศได้ในปี 2565 เพื่อให้แน่ใจว่าประเทศมีแหล่งที่มาของอุปทานและความมั่นคงด้านสุขภาพ ขจัดอุปสรรคในการจัดซื้อวัคซีนจากต่างประเทศ[19] วัคซีนที่ผลิตในประเทศทั้งสองชนิด ได้แก่ นาโนโคแวกซ์และโควิแว็ก ได้เริ่มการทดลองในเดือนมกราคมและมีนาคม พ.ศ. 2564 ตามลำดับ[52][53]

วัคซีนในระยะทดลอง

สำหรับหัวข้อที่ครอบคลุม โปรดดู วัคซีนโควิด-19, Nanocovax, Covivac (วัคซีนโควิด-19 ของเวียดนาม), วัคซีนโควิด-19 ของ Vabiotech

**วัคซีนทดลอง โควิด‑19**
วัคซีนทดลอง, ผู้พัฒนา และผู้สนับสนุน	ชนิด (เทคโนโลยี)	ระยะทดลองปัจจุบัน (ผู้เข้าร่วม) แบบการทดลอง	ระยะที่เสร็จสมบูรณ์[lower-alpha 1] (ผู้เข้าร่วม) ภูมิคุ้มกันตอบสนอง	อ้างอิง
Nanocovax บริษัทร่วมทุน Nanogen Pharmaceutical Biotechnology	ชนิดหน่วยย่อย (จากการตัดต่อ โปรตีนหนามของไวรัส SARS‑CoV‑2 และสารเสริมฤทธิ์เกลืออลูมิเนียม)	ระยะ 3 (13,000) ช่วงเวลา: มิ.ย.–ก.ย. 2564	ระยะ 1-2 (620) ระยะที่ 1 (60): การทดลองแบบเปิด, ปรับขนาดยาวิจัย ระยะที่ 2 (560): การทดลองแบบสุ่ม, อำพรางสองฝ่าย, หลายศูนย์, ศึกษาควบคุมด้วยยาหลอก ช่วงเวลา: ธ.ค. 2563–มิ.ย. 2564	[54][55][56][57][58]
COVIVAC สถาบันวัคซีนและชีวการแพทย์ (IVAC)	ชนิดใช้ไวรัสอื่นเป็นพาหะ/จากไข่ไก่ฟัก, วัคซีนเชื้อตายชนิดเต็ม ใช้ไวรัสก่อโรคนิวคาสเซิล (NDV) โดยจับอยู่กับเยื่อหุ้มเซลล์ก่อนรวมเข้ากับโปรตีนหนามของไวรัส SARS-CoV-2 ที่เสถียรในรูปไตรเมอร์ (Hexapro) + CpG 1018	ระยะ 1-2 (420) ระยะที่ 1–2 (120–300): การทดลองแบบสุ่ม, ควบคุมโดยใช้ยาหลอก, อำพรางผู้สังเกตการณ์ ช่วงเวลา: มี.ค. 2564–พ.ค. 2565	พรีคลินิก	[59][60][61][62]
วัคซีนโควิด-19 ของ Vabiotech บริษัทผลิตวัคซีนและผลิตภัณฑ์ชีวภาพ หมายเลข 1 (Vabiotech)	ชนิดหน่วยย่อย	พรีคลินิก สถานะ - รอการดำเนินการในการทดลองระยะที่ 1		[63]